• NHD 13 april 2017

    8 augustus 2017

    Landsmeerse Fonzie verliest zich in patronen

    Zoals Arthur Herbert Fonzarelli of “de Fonz” van de sitcom “Happy Days” aanvoelt dat hij z'n kammetje kan wegleggen, omdat z'n vetkuif in model zit, zo voelt Jan Hendriks uit Landsmeer het aan als zijn kunstwerk af is. Daarna laat hij zich in vervoering brengen door zijn eigen werk. Even kan de Fonz uit Landsmeer alle wereldlijke beslommeringen loslaten. Een landschap van eindeloze vierkante witte vormen, allemaal net anders gedraaid, vormen samen een reeks eindeloze patronen, waarin de kijker zich verliest. „Het gaat over loslaten, je verliezen in het niets", legt de 70 jarige kunstenaar uit. „Het is een vorm van meditatie." Hendriks zoekt graag dat vredige gevoel van niets. “Ik mediteer regelmatig om los te laten. Of ik daardoor altijd vredig ben? Nee, ik lees ook de krant," De reliëfs van Hendriks bestaan uit blokken karton, waar laag na laag aan verf overheen gaat. In de patronen ontstaat een regelmaat." Het geheel heeft geen centraal gedeelte. Het idee is dat het een uitsnede zou kunnen zijn van een groter geheel, dat het kunstwerk duizend bij duizend groot hetzelfde zou zijn. Het is een wiskundig kunstwerk, zegt Hendriks, die bekent dat hij veel weg heeft van een technisch tekenaar. „Het is geometrische abstractie." Hij is er zo'n maand mee bezig, veel werk zit in het van tevoren meten en uitrekenen'. Het vredige gevoel dat de Landsmeerder graag opzoekt, behaalt hij onder meer door er een wit en bijna kaal geheel van te maken. Het kunstwerk mag geen hoogtepunt of aandachtstrekker hebben, die het patroon breekt. Die leegte had ook gekund met zwart, „Maar zwart betekent voor mij rouw of somberheid, die associatie wil ik het niet geven." Grijs zit er al in door de lichtval, vervolgt Hendriks. Hendriks ziet de leegte ervan meer als stil en sereen. Wit, als eindeloze leegte, staat ook vaak voor de dood, „Ik ben ook wel gefascineerd door de dood", zegt de beeldend kunstenaar. „In een andere leven was ik misschien stervensbegeleider geworden." Hij noemt de dood een 'merkwaardig fenomeen.' “Je bent ziek, je blaast de laatste adem uit en dan? Daar zijn allerlei benaderingen van, van het hindoeïsme tot aan de islam, Ik denk niet dat er een zwart scherm volgt, Ik hoop op een vredig gevoel'," Hendriks’ patronen zijn in de jaren '70 ontstaan, „Ik ging toen in Amsterdam wonen. Ik vond grafieken altijd al interessant, maar had geen geld voor grafisch etspersen, zuurbakken en inkt* Dus ging hij blinddrukken: reliëf maken door te drukken zonder inktgebruik. Na een tijdje merkte Hendriks dat de mal mooier was dan de afdrukken die hij maakte, „Waarom het niet laten bij de mal?" Die ontdekking was de geboorte van zijn stijl, die hij sindsdien is gaan ontwikkelen. De kunstenaar raakte verzeild in het onderwijs in Purmerend, „Kunst maken kwam op een iets lager pitje te staan. Als ik niet in het onderwijs was geraakt was ik misschien 'verder' geweest Met verder bedoel ik dat je kunst zich moet ontwikkelen, je moet proberen niet droog te lopen, dat je overbodige kunst maakt die bij de berg rotzooi kan, die er al is….."

    Lees meer >> | 432 keer bekeken

  • Catawiki untitled 73 19 (update)

    28 november 2015

    De biedingen op de veiling op Catawiki van mijn werk uit 1973 "untitled / zonder titel 73 19" gaan maar door! Eindbod: € 3500,-

    Lees meer >> | 689 keer bekeken

  • POST ZERO

    7 mei 2015

    Post Zéro

     

    Exposition du 24 Mai au 27 Juin 2015
    Ouvert du jeudi au samedi de 14h à 19h, le dimanche de 15h à 18h et sur rendez-vous
    Vernissage en présence des artistes samedi 23 Mai à partir de 17h

    Le mouvement minimaliste ZERO a transformé et redéfini l’art au lendemain de la Seconde Guerre Mondiale

    Post ZERO

    Avec deux artistes Néerlandais, Erik Oldenhof et Jan Hendriks, la galerie Radial vous présente des oeuvres minimales en référence au mouvement ZERO.

    Fondé par Heinz Mack et Otto Piene, le mouvement ZERO est issu d’une génération d’artistes de l’après-guerre dominée par un sentiment profond de culpabilité qui a souhaité repartir de ZERO pour désencombrer l’expression artistique de la faillite de l’humanité.

    Le mouvement ZERO a pu compter plusieurs  » groupes  » d’artistes déjà unis sous des dénominations fédératrices, comme le Gruppo Nucleare de Milan, le Nouveau Réalisme, le groupe NUL d’Amsterdam, …

    Erik Oldenhof Jan Hendriks C’est la simplicité qui fait la force de ce peintre. Avec un minimum de moyens, comme en témoignent ses toiles faites de lignes, Erik Oldenhof s’efforce d’atteindre un rendement optimal dans l’art de la peinture. C’est le processus de création artistique lui-même qui occupe le centre de toute son œuvre.

    Avec ces superpositions de couches de peinture, rajouts et limitations, surfaces plates et en relief, ombres et lumières, ornières creusées et intentionnellement déroutées, c’est tout un ordre sciemment créé et défait.

    Vues de loin, les toiles d’Oldenhof semblent ne se composer que d’austères structures linéaires soumises à des lois rationnelles. De plus près, les couches épaisses font vibrer et scintiller la matière avec exaltation. Les irrégularités soulignent que ces formes abstraites n’ont pas été produites par une machine, mais intentionnellement créees par l’artiste.

    Post ZERO

    Le mouvement ZERO est un renouveau artistique et social qui rappelle les conceptions du Bauhaus en architecture. Il englobe un large éventail de médias, y compris la peinture, la sculpture, les œuvres sur papier, les installations et la photographique. Sous cette bannière se retrouvait un grand nombre d’artistes parmi lesquels nous pouvons citer Lucio Fontana, Yves Klein, Jesús Rafael Soto, Daniel Spoerri, Jean Tinguely …

    Le Guggenheim Museum de New York, a présenté cet hiver « ZERO: Countdown to Tomorrow » une rétrospective des artistes phares du mouvement ZERO.

    Erik Oldenhof Jan Hendriks

    Tout ce qui est superflu est éliminé. L’œuvre de Jan Hendriks se compose de formes rythmiques et de matériaux simples, papier, carton. Il utilise des formes et des constructions géométriques d’une façon rigoureuse de sorte que les mesures, le rythme et les dimensions s’imposent à lui pour créer une « géométrique-abstraite ». Il travaille avec un langage plastique minimal en répétant un même élément avec parfois quelques petites modifications. Pour certaines compositions, il assemble 100 à 400 petites boîtes prismatiques.

    Souvent associées à l’Art Concret, les oeuvres de Jan Hendriks expriment une sérénité géométrique qui nous conduit vers une image authentique, sans significations ou suggestions avec pour seule raison : être elle-même.

    Les sculptures de Carlo Borer participeront à l’exposition « Post ZERO » en réfléchissant les oeuvres de Erik Oldenhof et Jan Hendriks.

    Lees meer >> | 756 keer bekeken

  • Günther Uecker

    23 februari 2015

    Twee citaten van Günther Uecker:

    • "Ik heb gekozen voor een witte zone, als uiterste van kleur, als hoogtepunt van het licht, als triomf over de duisternis. Een witte wereld is naar mijn overtuiging een humane wereld, waarin de mens zijn bestaan in kleur beleeft, waarin hij levend kan zijn. Deze witte structuren kunnen een spirituele taal zijn, waarin wij gaan mediteren." (Günther Uecker, 1961)
    • "Mijn werken ontvangen hun realiteit door het licht. Hun intensiteit is door het inwerkende licht wisselvallig en door het standpunt van de toeschouwer veranderlijk. Ze dagen uit tot activiteit en worden daardoor levendig." (Günther Uecker, 1961)

    Lees meer >> | 640 keer bekeken

  • The culture of emptiness

    9 oktober 2013

    Early Christian monks went out to live in the desert in order to find emptiness. Modern life is becoming so full that we need our own ways of going to the desert to be relieved of our plenty. Our heads are crammed with information, our lives busy with activities, our cities stuffed with automobiles, our imagination bloated on pictures and images, our relationships heavy with advice, our jobs burdened with endless new skills, our homes cluttered with gadgets and conveniences. We honor productivity to such an extent that the unproductive person or day seems a failure.
    Monks are experts in doing nothing and tending the culture of that emptiness.

    Thomas Moore, 1994 (from his book: Meditations: on the monk who dwells in daily life, HarperCollins Publishers)

    Lees meer >> | 1913 keer bekeken

  • IN MEMORIAM: HENK PEETERS

    15 april 2013

    Kunstenaar Henk Peeters overleden

    Henk Peeters

    In Hall in Gelderland is de beeldend kunstenaar Henk Peeters op 87-jarige leeftijd overleden. Peeters was een van de kunstenaars van de Nul-groep, een stroming die hij in 1961 oprichtte met Jan Schoonhoven, Armando, Jan Henderikse en Herman de Vries.
    De Nul-groep vermengde de schilder- en beeldhouwkunst en gebruikte materialen uit het dagelijks leven als watten, haren, veren en afwasborstels. De doeken waren vaak zwart-wit.
    Eind 2011 werd het werk van Peeters nog tentoongesteld in het Gemeentemuseum in Den Haag.

    (bron: NOS-site 13 april 2013)

    Henk Peeters (Den Haag, 8 december 1925Hall, 13 april 2013) was een Nederlands beeldend kunstenaar. Henk Peeters maakte deel uit van de Nederlandse Nul-beweging. Samen met de kunstenaars Armando, Jan Schoonhoven en Jan Henderikse richtte hij in de jaren zestig de Nulgroep op, die zich afzette tegen Cobra en streefde naar objectieve kunst. Ofwel kunst, die van elke emotionele waarde werd ontdaan.
    Henk Peeters was de onvermoeibare organisator en woordvoerder. Hij had veel en intensieve contacten met de Zero-beweging in het buitenland. Hij onderhield contact met Duitse Zero-kunstenaars als Otto Piene, met Italianen als Lucio Fontana en Piero Manzoni, en met Yves Klein uit Frankrijk. Zo verbond hij de Nederlandse Nul-beweging met de internationale Zero. Hij bracht als eerste de Japanse Gutai groep tezamen met de internationale Zero beweging. Buiten zijn kunstenaarschap schreef hij kritieken, maakte publicaties, en organiseerde tentoonstellingen waaronder de Nul tentoonstellingen in het Stedelijk Museum van Amsterdam.
    Peeters werkte als kunstenaar het liefste met kant en klare producten zoals watten of afwasborstels van de HEMA of Vroom & Dreesmann. Hij kocht ze nieuw in en verwerkte deze producten in zijn kunstwerken, meestal geassembleerd.
    Op latere leeftijd, vanaf de jaren 1990, maakte hij hele series schilderijen van koeienvachten, gespannen op een spieraam. De huid van de koe met zijn willekeurige patroon van zwart-witvlekken vormde de inhoud van het schilderij. Toeval was hem erg welkom daarbij, om zo te komen tot het vermijden van de individuele uiting in het kunstwerk. Daarin bleef Peeters - samen met Jan Schoonhoven- het langste de principes van de Nul-beweging trouw: het streven naar het objectieve, niet-persoonlijke. In 2011 begon Peeters met het maken van replieken, hij liet kopieën maken van zijn vroege pyrografieën.

    (bron: Wikipedia)

     

    Lees meer >> | 2613 keer bekeken

  • Kunst gestolen uit Museum Van Bommel van Dam

    22 maart 2013

    Kunst gestolen uit Museum Van Bommel van Dam

    Onbekenden hebben vrijdagochtend vier kunstvoorwerpen gestolen uit het museum Van Bommel van Dam in Venlo. Dat maakte de politie bekend.

    De werken hebben een verzekerde waarde van 1,1 miljoen euro.

    De dieven sloegen waarschijnlijk rond 5.00 uur vrijdagochtend hun slag. Ze forceerden de voordeur van het museum voor moderne kunst en namen de kunstwerken Sterren, R69-32 en R70-29 van Jan Schoonhoven en Zonder Titel van Tomas Rajlich mee. Die hingen sinds 27 januari in het museum.

    Lees meer >> | 979 keer bekeken

  • Theo Manders over de Collectie Manders

    11 maart 2013

    En wat zegt Theo Manders zelf over wat hem trekt in de abstracte kunst?

    “De heldere en strakke lijn, de eenvoud, de ritmiek. Ik ervoer telkens dat bij verstilde kunst mijn gemoedstoestand totaal werd geneutraliseerd.
    Op bijna lege, open doeken kun je je eigen gedachten projecteren. Dat was echt een openbaring.
    Niet voor niets staan de woorden “eenvoud en verstilling” in de titel van de expositie. Die twee begrippen weerspiegelen de essentie van mijn verzameling.”

    Lees meer >> | 1600 keer bekeken

  • Malevitsj

    8 januari 2013

    Op de vraag, wat zijn zwarte vierkant (1913) betekende, antwoordde Malevitsj: "Niets. Het is er gewoon".
    En later: "Het is een simpel, leeg icoon van onze tijd".

    Uit het dagblad Trouw van 8 januari 2013

     

    Lees meer >> | 1033 keer bekeken

  • Aristophanes

    10 december 2012

    Let each man exercise the art he knows    

    Aristophanes (450 BC - 388 BC)

     

    Lees meer >> | 951 keer bekeken

  • Meer blogs >>